لایحه تأخیرات در واقع یک سند حقوقی است که در آن، یکی از طرفین یک قرارداد (معمولاً پیمانکار یا کارفرما) ادعا میکند که طرف مقابل به تعهدات خود در خصوص زمانبندی پروژه عمل نکرده و در نتیجه، تأخیراتی در اجرای پروژه ایجاد شده است. حال اینکه این تاخیرات تقصیر چه کسی است؟ اصلا این تاخیرات مجاز بوده یا تاخیرات غیر مجاز؟ حالا در قبال این تاخیرات چه اتفاقی قرار است بیافتد و …. همه این ها مباحثی است که هر کدام جای تفکر و تامل دارد.
اگر مایلید در رابطه با مباحث لایحه تاخیرات ، ادعا و مدیریت آن ، نشریهها و قوانین مربوط به آنها و … اطلاعات کسب کنید، با این مقاله از مجتمع آموزشی امیرکبیر همراه باشید.
آنچه در این محتوا خواهید خواند:
Toggleپروژههای عمرانی اغلب به دلیل چالشها و موانع پیشبینینشده، با تأخیر مواجه میشوند. در پایان مدت اولیه پیمان یا تمدیدهای بعدی، در صورتی که پروژه تکمیل نشده باشد، بررسی علل تأخیر و تعیین ماهیت مجاز یا غیرمجاز آن، از اهمیت ویژهای برخوردار است. لذا تهیه لایحه تاخیرات به وضعیت تاخیرات مجاز و تاخیرات غیر مجاز رسیدگی میکند.
تأخیرات مجاز، که معمولاً ناشی از عوامل خارج از کنترل پیمانکار هستند (مانند رویدادهای طبیعی، تغییرات در طرح اولیه یا تأخیر در تأمین مصالح از سوی کارفرما)، میتوانند منجر به تمدید مدت پیمان شوند. پیمانکار موظف است با ارائه لایحه تأخیر (Delay Report)، دلایل تأخیر را به صورت مستند و دقیق تشریح کرده و تقاضای تمدید مدت پیمان نماید.
مطابق ماده ۳۰ شرایط عمومی پیمان (نشریه ۴۳۱۱) ، پیمانکار در صورت وقوع شرایط خاص که منجر به افزایش مدت اجرای کار میشود، حق درخواست تمدید مدت پیمان را دارد. این درخواست باید همراه با مستندات و محاسبات لازم به مهندس مشاور ارائه شود. مهندس مشاور پس از بررسی دقیق، گزارش خود را به کارفرما ارائه کرده و کارفرما تصمیم نهایی در خصوص تمدید مدت پیمان را اتخاذ میکند.
در پایان هر دوره پیمانی، مهندس مشاور با همکاری پیمانکار، علل تأخیر را به کمک لایحه تاخیرات بررسی کرده و مدت زمان مجاز و غیرمجاز تأخیر را تعیین میکند. سپس، مدت پیمان به اندازه مدت زمان تأخیر مجاز تمدید میشود.
لایحه تأخیر سندی جامع است که کلیه محاسبات، دلایل توجیهی و مستندات مربوط به تأخیر پروژه را در برمیگیرد. این سند به منظور اثبات ادعای پیمانکار مبنی بر وجود تأخیرات مجاز و درخواست تمدید مدت پیمان، به مهندس مشاور و کارفرما ارائه میشود.
تهیه لایحه تاخیرات در اکثر پروژهها بخصوص پروژههای عمرانی از اهمیت ویژهای برخوردار است. این موارد مهم را در سه دسته میتوان طبقه بندی کرد :
ب) تأثیر بر تعدیل بهای صورت وضعیتها :
ج) محاسبه خسارات و ضرر و زیان :
در نتیجه، لایحه تأخیرات نقش بسیار مهمی در تعیین حقوق و تکالیف طرفین قرارداد، محاسبه صورت وضعیتها و تعیین خسارات ناشی از تأخیر ایفا میکند.
” پیشنهاد میشود جهت کسب اطلاعات بیشتر در رابطه با متره، برآورد و تهیه صورت وضعیت، در دوره مترور حرفهای در مجتمع آموزشی امیرکبیر شرکت کنید. “
موارد قابل ذکر در لایحه تاخیرات بر اساس ماده ۳۰ شرایط عمومی پیمان :
ماده ۳۰ شرایط عمومی پیمان، دلایل مختلفی را برای تمدید مدت پیمان برمیشمارد. این دلایل عموماً به مواردی اشاره دارند که خارج از کنترل پیمانکار بوده و باعث تأخیر در اجرای پروژه میشوند. برخی از مهمترین این موارد عبارتند از:
موارد قابل ذکر در لایحه تأخیرات:
با توجه به موارد ذکر شده در ماده ۳۰، پیمانکار میتواند در لایحه تأخیرات خود به موارد زیر اشاره کند:
نکته مهم این است که برای اینکه لایحه تأخیرات تأثیرگذار باشد، پیمانکار باید مدارک کافی برای اثبات ادعاهای خود ارائه دهد. این مدارک میتواند شامل نامهنگاریها، گزارشهای مهندس مشاور، صورتجلسات و هرگونه مدرک دیگری باشد که نشاندهنده وجود تأخیر و دلایل آن باشد.
در نهایت، تصمیمگیری در مورد تمدید مدت پیمان بر عهده کارفرما است و مهندس مشاور موظف است با بررسی دقیق مدارک و مستندات، نظر کارشناسی خود را در این خصوص ارائه دهد.
اگر میخواهید در رابطه با مدیریت ادعا اطلاعات بیشتر کسب کنید این مقاله را مطالعه کنید.
تاخیر فنی به دلایلی رخ میدهد که ریشه در عوامل فنی و اجرایی پروژه دارند. این دلایل معمولاً خارج از کنترل مستقیم پیمانکار بوده و ممکن است شامل موارد زیر باشد :
تاخیر مالی به دلایلی رخ میدهد که ریشه در مسائل مالی پروژه دارند. این دلایل معمولاً به تأخیر در پرداخت مطالبات پیمانکار توسط کارفرما مرتبط است و ممکن است شامل موارد زیر باشد:
تمایز بین تاخیر فنی و تاخیر مالی از چند جهت حائز اهمیت است :
نکته : در بسیاری از موارد، تاخیرات فنی و تاخیرات مالی با هم در ارتباط هستند و تفکیک دقیق آنها ممکن است دشوار باشد. به همین دلیل، ارزیابی دقیق علل تأخیر و تعیین سهم هر یک از عوامل فنی و مالی در ایجاد تأخیر، نیازمند تخصص و تجربه کافی است.
وقتی هزینه یک پروژه به دلیل اضافه شدن کار جدید یا افزایش حجم کار موجود بیشتر میشود، مدت زمان پروژه هم طولانیتر میشود. این افزایش مدت زمان به طور مستقیم به میزان افزایش هزینه بستگی ندارد و باید با توجه به نوع کاری که به پروژه اضافه شده است، محاسبه شود.
مثال : اگر بخواهیم از مصالح گرانقیمتتری استفاده کنیم، هزینه پروژه بالا میرود. اما اگر این تغییر مصالح باعث نشود که کارها دیرتر انجام شود، نمیتوانیم بگوییم که پروژه دیرتر تمام شده است.
اما سوال مهم این است که در این رابطه قانون چه تصمیمی گرفته؟ طبق قوانین موجود، اگر هزینه پروژه کم شود، مهندس مشاور میتواند با مشورت با پیمانکار، مدت زمان پروژه را هم کوتاهتر کند. تصمیم نهایی را کارفرما میگیرد و به پیمانکار اطلاع میدهد.
یکی از دلایل رایج تاخیر در اجرای پروژههای ساختمانی، تاخیر در تحویل کارگاه، ابلاغ دستور کارها یا نقشههای اجرایی توسط کارفرما یا مهندس مشاور است. برای اینکه بتوان از این تاخیر به عنوان یک دلیل موجه در لایحه تاخیرات استفاده کرد، رعایت نکات زیر ضروری است :
بنابر این میتوان گفت تاخیر در تحویل کارگاه یا ابلاغ مدارک فنی میتواند یکی از دلایل اصلی تاخیر در اجرای پروژه باشد. برای اینکه بتوان از این تاخیر به عنوان یک دلیل موجه در لایحه تاخیرات استفاده کرد، باید تمامی مراحل قانونی و فنی را به دقت رعایت کرد. همچنین، داشتن یک برنامه زمانبندی دقیق و بروزرسانی شده، نقش بسیار مهمی در اثبات ادعای پیمانکار ایفا میکند.
مطابق ماده ۳۰ شرایط عمومی پیمان، اگر کارفرما به موقع به تعهدات مالی خود عمل نکند، پیمانکار میتواند مدت زمان اجرای پروژه را تمدید کند. این یعنی اگر کارفرما مثلاً صورتوضعیتهای پیمانکار را دیر پرداخت کند، پیمانکار میتواند مدعی شود که به همین دلیل پروژه دیرتر تمام شده است.
برای محاسبه این تمدید زمان، از دو بخشنامه ۵۰۹۰ و ۱۳۰۰ استفاده میشود. همچنین، از سال ۱۳۹۶ به بعد، قانون گفته است که کارفرما باید ظرف سه هفته صورتوضعیتهای پیمانکار را بررسی و نظر خود را اعلام کند. اگر کارفرما این کار را نکند، موظف است حداقل ۷۰ درصد مبلغ صورتوضعیت را به عنوان پیشپرداخت به پیمانکار بدهد.
دلیل اهمیت این موضوع از آن جهت است که اگر کارفرما صورتوضعیتها را دیر بررسی کند و یا مبلغ کمتری نسبت به آنچه پیمانکار حق دارد پرداخت کند، در واقع باعث شده است که پیمانکار نتواند به موقع هزینههای پروژه را تأمین کند و در نتیجه، پروژه با تأخیر مواجه شود. در این صورت، پیمانکار میتواند با استناد به قوانین موجود، مدت زمان اجرای پروژه را تمدید کند.
ممکن است عدم تایید مبلغ صورت وضعیت بدلیل عدم بررسی و ابلاغ صورتجلسات ارسال شده توسط پیمانکار باشد. لذا در صورتی که ابلاغ صورتجلسات در موعد مقرر انجام نشود ، مبلغ کسر شده از صورت وضعیت بدلیل عدم ابلاغ صورتجلسات، بعنوان تاخیر در پرداخت لحاظ شده و باید در لایحه تاخیرات، مورد محاسبه قرار گیرد.
طبق قوانین و مقررات ساختمانی، اگر کارفرما به موقع به تعهدات مالی خود عمل نکند و مثلاً صورتوضعیتهای پیمانکار را دیر پرداخت کند، پیمانکار میتواند مدت زمان اجرای پروژه را تمدید کند.
برای محاسبه این تمدید زمان، از یک دستورالعمل مشخص به نام بخشنامه ۵۰۹۰ استفاده میشود. این بخشنامه فرمولهایی دارد که با استفاده از آنها میتوان مدت زمان تمدید را برای هر تأخیر در پرداخت محاسبه کرد. سپس، تمام این تمدیدهای زمان محاسبه شده با هم جمع میشوند تا مدت زمان کلی تمدید مشخص شود.
علاوه بر تأخیر در پرداخت صورتوضعیتهای معمولی، تأخیر در پرداخت تعدیل (که مربوط به تغییرات قیمت مصالح و دستمزدها در طول پروژه است) نیز میتواند باعث تمدید مدت زمان پروژه شود. قانونگذار به صراحت اعلام کرده است که اگر کارفرما تعدیلها را به موقع پرداخت نکند، پیمانکار میتواند درخواست تمدید زمان کند.
” به طور خلاصه اگر کارفرمایی به موقع به پیمانکار پول ندهد، پیمانکار میتواند مدت زمان اجرای پروژه را طولانیتر کند. این موضوع در قوانین ساختمانی پیشبینی شده و روش محاسبه آن نیز مشخص است. “
طبق قوانین ساختمانی، پیمانکار موظف است قبل از شروع کار، شرایط آب و هوایی منطقه را بررسی کند و برنامهریزی خود را بر اساس این شرایط انجام دهد. به عبارت سادهتر، پیمانکار باید بداند که در طول اجرای پروژه ممکن است با بارندگی، برف و یا سایر شرایط نامساعد جوی روبرو شود.
در بحث شرایط نا مساعت جوی نکات مهمی نیز وجود دارد که عبارتند از:
به طور خلاصه شرایط نامساعد جوی میتواند بر مدت زمان اجرای پروژه تأثیر بگذارد، اما برای اینکه این شرایط به عنوان یک دلیل موجه برای تأخیر پذیرفته شود، باید شرایط خاصی وجود داشته باشد. پیمانکار باید در لایحه تاخیرات بتواند ثابت کند که شرایط جوی به صورت غیرعادی و غیرقابل پیشبینی بوده و باعث ایجاد تأخیر شده است.
همانطور که اشاره شد، یکی از الزامات اساسی در ارزیابی تاخیرات پروژه، اعمال دقیق تمامی شرایط مندرج در ماده ۳۰ شرایط عمومی پیمان بر روی برنامه زمانبندی تفصیلی (مانند MSP یا Primavera) و مصوب پروژه است. این کار به منظور تعیین دقیق مسیر بحرانی پروژه و شناسایی تاخیراتی که مستقیماً بر مدت زمان کل پروژه تأثیرگذار هستند، انجام میشود.
همچنین وزن فعالیتها بر ارزیابی تاخیرات تاثیر گزار است. در برخی موارد، مشاور یا کارفرما به فعالیتهای دچار تاخیر، وزنهایی را اختصاص میدهند. این در حالی است که اعمال این فعالیتها در برنامه زمانبندی ممکن است نتایج غیرمنتظرهای به همراه داشته باشد. به عنوان مثال، فعالیت تهیه نقشههای فونداسیون ممکن است وزن ناچیزی در کل پروژه داشته باشد، اما تأخیر در ارائه این نقشهها میتواند به طور مستقیم بر زمان شروع فعالیتهای بعدی و در نهایت بر مدت زمان کل پروژه تأثیرگذار باشد.
مسئله دیگری که در ارزیابی تاخیرات از اهمیت بالایی برخوردار است، مالکیت شناوریهای برنامه زمانبندی است. به عبارت دیگر، اگر کارفرما در بخشی از پروژه (به ویژه در مسیر بحرانی) باعث ایجاد تاخیر شود، آیا پیمانکار مجاز است در سایر بخشها سرعت کار را کاهش دهد ؟
یکی از ادعاهای رایج کارفرمایان و مشاوران در این خصوص این است که اگرچه پیمانکار در برخی بخشها امکان فعالیت نداشته است، اما در سایر بخشها نیز فعالیت کافی نداشته است. آنها این موضوع را به عنوان قصور پیمانکار در بروز تاخیرات و غیرمجاز بودن آن تلقی میکنند.
مطابق ماده 30 شرایط عمومی پیمان، در پایان هر دوره پیمانی (اعم از دوره اولیه یا تمدیدهای بعدی)، در صورتی که پروژه به اتمام نرسیده باشد، مهندس مشاور موظف است با همکاری پیمانکار، دلایل تاخیر در اجرای پروژه را بررسی کرده و مدت زمان مجاز و غیرمجاز تاخیر را تعیین نماید. نتایج این بررسی به کارفرما اعلام شده و در نهایت کارفرما تصمیم نهایی در مورد مدت زمان تمدید پیمان را اتخاذ خواهد کرد.
جهت آموزش تهیه برنامه برنامه زمانبندی با MSP میتوانید در دوره آموزشی کنترل پروژه با MSP شرکت کنید.
همچنین برای آموزش Primavera میتوانید در دوره آموزش Primavera در مجتمع آموزشی امیرکبیر شرکت نمایید.
در بسیاری از پروژهها، کارفرمایان ترجیح میدهند رسیدگی به لایحه تاخیرات را به پایان کار پروژه موکول کنند. دلیل این امر آن است که در پایان کار، پیمانکار عملاً اهرم فشاری برای ادامه کار ندارد و کارفرما میتواند به راحتی نظر خود را در مورد مجاز یا غیرمجاز بودن تاخیرات اعمال کند.
این رویکرد کارفرمایان، علاوه بر اینکه به تأخیر در پرداخت مطالبات پیمانکار منجر میشود، میتواند به سوء استفاده از موقعیت پیمانکار نیز بیانجامد. برخی کارفرمایان تنها به منظور حفظ پوشش بیمهای پیمانکاران، به صورت صوری نسبت به تمدید قرارداد اقدام میکنند و از پرداخت خسارتهای ناشی از تاخیرات مجاز خودداری میکنند.
این رویه کارفرمایان در تضاد آشکار با مفاد ماده 30 شرایط عمومی پیمان است. طبق این ماده، کارفرما موظف است به میزان مدت زمان تاخیر مجاز، مدت پیمان را تمدید نماید. تمدید مدت پیمان به معنای پذیرش مسئولیت کارفرما در ایجاد تاخیر و الزام او به پرداخت خسارات ناشی از آن است.
در نتیجه لایحه تاخیرات یکی از اسناد مهم در قراردادهای پیمانکاری است که به منظور تعیین مسئولیت طرفین در بروز تاخیر در اجرای پروژه تهیه میشود. متأسفانه در بسیاری از موارد، کارفرمایان با تأخیر در رسیدگی به این لایحه و سوء استفاده از موقعیت پیمانکار، به حقوق قانونی آنها لطمه میزنند.
برای جلوگیری از این سوء استفاده پیشنهادات زیر ارائه میشود :
برای آموزش کامل آنالیزتاخیرات و تهیه لایحه تاخیرات میتوانید در دوره آنالیز تاخیرات و مدیریت ادعا شرکت کنید.
تهیه لایحه تاخیرات یک فرآیند پیچیده و حساس در قراردادهای پیمانکاری است که مستلزم دقت، تخصص و تسلط به قوانین و مقررات مرتبط میباشد. این لایحه به عنوان یک سند حقوقی، نقش مهمی در تعیین مسئولیت طرفین قرارداد در بروز تاخیر در اجرای پروژه ایفا میکند.
اهمیت تهیه لایحه تاخیرات را میتوان در موارد زیر خلاصه کرد :
نکات مهم در تهیه لایحه تاخیرات :
در نهایت، میتوان گفت که تهیه لایحه تاخیرات یک ابزار قدرتمند برای حفاظت از حقوق طرفین قرارداد و جلوگیری از بروز اختلافات است.
لایحه تاخیرات سندی است که در قراردادهای پیمانکاری، به ویژه در پروژههای عمرانی، برای تعیین مسئولیت طرفین قرارداد در بروز تاخیر در اجرای پروژه تهیه میشود. این لایحه با ارائه دلایل و مستندات، میزان تاخیر مجاز و غیرمجاز را مشخص کرده و به عنوان یک سند حقوقی در حل و فصل اختلافات و مطالبات طرفین مورد استفاده قرار میگیرد. اهمیت لایحه تاخیرات در این است که به صورت دقیق و شفاف حقوق و تکالیف طرفین قرارداد را مشخص کرده و از بروز اختلافات طولانی و پیچیده جلوگیری میکند.
معمولاً پیمانکار مسئول تهیه لایحه تاخیرات است. اما در برخی موارد، کارفرما نیز میتواند در پاسخ به ادعای پیمانکار، لایحهای تهیه کند.
لایحه تاخیرات باید در زمان مقرر شده در قرارداد یا در اسرع وقت پس از وقوع تاخیر تهیه و به طرف مقابل ارائه شود.
در قراردادهای پیمانکاری، معمولاً مهندس مشاور مسئول رسیدگی به لایحه تاخیرات است. اما در صورت بروز اختلاف، موضوع به مراجع قضایی یا داوری ارجاع میشود.
میزان خسارت ناشی از تاخیر به عوامل مختلفی از جمله نوع پروژه، مدت زمان تاخیر، نرخ تورم، نرخ بهره و نوع خسارت (مستقیم یا غیرمستقیم) بستگی دارد.
مجتمع آموزشی امیرکبیر با مجوز رسمی از سازمان فنی و حرفه ای از سال 93 به عنوان حلقه گمشده بین دانشگاه و صنعت آغاز به کار کرد. هدف این مجتمع آموزش “هرآنچه در دانشگاه تدریس نشده است” و ” هر آنچه در دانشگاه با کیفیت خوب آموزش داده نشده است” می باشد. این آموزش ها با رویکرد بازارکار و تلاش همه جانبه در معرفی فراگیران به بازار کار است. خوشبختانه در سال های اخیر بیش از 60 درصد فراگیران امیرکبیربه بازارکار ایران معرفی شده اند. هم چنین بیش از 20 درصد فراگیران پس از یادگیری مهارت و بهبود سطح زبانی خود، با مشاوران مجرب مجتمع در تعامل بوده و اقدام به مهاجرت تحصیلی و کاری نموده اند. امید است که در سال های آینده با رایزنی های متعدد با شرکت های بین المللی زمینه اخذ پروژه های بین المللی و استفاده از فراگیران به صورت فریلنسری میسر گردد.